این روزها کلمه استارتاپ را زیاد می شنویم و
احتمالا برایمان سوال شده است که استارتاپ
چیست و به کدام کسب و کارها استارتاپ می گویند؟
استارتاپ در فرهنگ های متفاوت، معانی مختلفی دارد مثلا در انگلیس آن را به شرکت های نوپا اطلاق
می کنند. مرکز کسب و کارهای کوچک آمریکا استارتاپ را تجارتی معرفی می کند که حول
محور تکنولوژی شکل گرفته و پتانسیل رشد بالایی دارد. می توان اینطور برداشت کرد که
استارتاپ در واقع شرکتی نوپا است که برای حل مسایلی که پیش می آید راه حل های
جدیدی را ارایه می کند. هرچند هیچ تضمینی وجود ندارد که شرکت از طریق این راه حل
به موفقیت برسد.
اگر بخواهیم استارتاپ را از نگاهی دیگر ببینیم، شرکتی
است که تعداد کارمندانش از 80 نفر کمتر و حدودا سن آن کمتر از 10 سال باشد. از
خصوصیات موسس استارتاپ این
است که با هدف تبدیل شدن به یک شرکت بزرگ و گاها جهانی اقدام به تاسیس شرکت خود می
کند.
پول گراهام، مدیر عامل شرکت Y combinator که در زمینه شتاب بخشیدن به رشد و توسعه استارتاپ
ها فعالیت می کند، می گوید:
یک شرکت با عمر 5 ساله نیز یک استارتاپ است اما یک شرکت
ده ساله، دیگر در حال دگرگونی و گسترش است.
در واقع زمانی که درآمد و اندازه شرکت از حدی فراتر
رود، دیگر باید دوران استارتاپ
بودن را فراموش کند. زیرا وارد دوران
بلوغ یافتگی شده است.
بر اساس بررسی ای که بر روی روند شکل گیری و فعالیت
استارتاپ ها انجام شده است، می توان گفت متوسط عمر یک استارتاپ سه سال می باشد و
پس از آن دیگر به عنوان یک
استارتاپ شناخته نمی شود. برای این موضوع دلایل مختلفی وجود دارد. از جمله
این دلایل ادغام در شرکت های بزرگ
یا رشد و افزایش تعداد کارکنان به بیش از 80 نفر می باشد.
مشخصه اصلی
یک استارتاپ را باید میزان و توانایی رشد آن
بدانیم. وقتی یک استارتاپ به سود رسید در واقع به عنوان یک استارتاپ موفق مطرح می شود.
طی سال های گذشته معنی استارتاپ با فناوری
همطراز شده است. برای مثال در این زمینه می توان به شرکت اوبر (Uber) اشاره کرد. به نظر شما آیا این شرکت که با داشتن ارزشی معادل 3.5
میلیارد دلار، می تواند سرمایه ای معادل 307 میلیون دلار را جذب کند، می تواند یک
استارتاپ قلمداد شود؟ مشخصا خیر. اوبر هم اکنون در زمینه حمل ونقل تبدیل به یک
شرکت چند ملیتی شده است که درآمدی میلیون دلاری دارد. اسنپ یا تپ 30 که چند سالی
است در ایران ظهور کرده اند را می توان در زمره یک استارتاپ در نظر گرفت. البته
ممکن است موقعیت فعلی آنها هم از آن عبور کرده باشد.
ظهور و بروز در ایران
استارتاپ چندسالی است که در ایران نیز رونق پیدا کرده
است. این شرکت ها آنقدر جذاب هستند که افراد زیادی حاضرند همین الان از کار خود
استعفا داده و به سمت راه اندازی کسب و کار خودشان روانه شوند. با یک جستجوی ساده
در اینترنت می توان با نمونه های موفق زیادی آشنا شد.
قدم اول در راه اندازی استارتاپ، داشتن
اعتماد به نفس و خودباوری است. برای این کار باید ایده جدیدی داشت. سپس همه جوانب
را سنجید و اقدام کرد.
ایران در بسیاری از حوزه ها مکان مناسبی برای ارائه
سرویس های مختلف و راه اندازی استارتاپ ها است. آمارها نشان می دهد که از هر 100
استارتاپ، 90 مورد به شکست منجر می شود. این شکست به دلیل این است که بسیاری از
آنها به دنبال مدل تجاری
ای هستند که مقیاس پذیر و با قابلیت جذب مشتری بالا باشد. یکی دیگر از دلایل شکست
آنها مشکل بازاریابی است.
یعنی زمانبندی کسب وکار
شما اشتباه است و بازار آماده پذیرش محصول شما نیست.
این دلایل باعث شده است تا مدیران این شرکت ها هر چه
بیشتر به چابک سازی و استفاده از روش های ناب، روی بیاورند. آنها یک گروه تشکیل می
دهند که از طریق آزمون و خطا،
راه های مختلف را آزمایش و بازده ترین آنها را شناسایی می کنند.
در واقع می توان گفت یک استارتاپ:
یک سازمان موقت است که مدلی مقیاس پذیر و پایدار برای
خود طراحی کرده است.